Sea Cloud

In 1931 werd op de Krupps scheepswerf van Kiel een viermaster gebouwd met een lengte van 109 m en 30 zeilen met een totale oppervlakte van 3.000 m². De opdrachtgevers waren de Amerikaanse multimiljonairs Marjorie Merriweather-Post en Edward F. Hutton, die destijds 900.000 USD (vandaag het equivalent van meer dan 30 miljoen USD) betaalden om hun droom waar te maken : een luxueus "home away from home" creëren om hen naar alle plaatsen te brengen waar zij hun aanwezigheid gewenst achtten. Marjorie besteedde bijna 2 jaar aan de luxueuze inrichting van het schip, dat de naam Hussar kreeg. Alleen de duurste materialen waren goed genoeg : kostbaar houtwerk, plafonds van pleisterwerk, vergulde kranen, marmeren badkamers, kandelaars van Murano, Venetiaanse spiegels en echt antiek uit Frankrijk. Het resultaat van Marjorie's inspanningen was verbluffend en de Hussar verwierf dan ook snel naam en faam in internationale hoge kringen.

Na hun echtscheiding in 1935 droeg Edward de Hussar over aan Marjorie, die het schip liet registreren onder een nieuwe naam : Sea Cloud. Marjorie vond troost bij haar oude vriend Josef E. Davies, bekend procureur en economisch raadgever van president Wilson. Op 15 december 1935 stapten Josef en Marjorie in het huwelijksbootje, waardoor Marjorie's leven een nieuwe wending kreeg. Begin 1937 werd Josef aangesteld als Amerikaans ambassadeur in Moskou en de Sea Cloud deed dienst als drijvende diplomatieke residentie. Marjorie wist als geen ander hoe ze zich moest bewegen in diplomatieke kringen. Onder de gasten aan boord van de Sea Cloud bevonden zich niet alleen vooraanstaande Soviets, die maar wat graag kennis wilden maken met met de luxueuze Westerse manier van leven, maar ook gekroonde hoofden zoals koningin Elisabeth van België. In de aanloop naar de tweede wereldoorlog werden de oosterse wateren snel te gevaarlijk voor plezierreisjes. Een geplande reis naar de Zwarte Zee werd afgelast omdat vijandige onderzeeërs er post gevat hadden en in juni 1938 zeilde de Sea Cloud naar veiliger oorden.

Eind 1941 raakten de Verenigde Staten betrokken bij de tweede wereldoorlog door de Japanse aanval op Pearl Harbor. Aanvankelijk weigerde president Roosevelt, die goed bevriend was met Josef, in te gaan op Marjorie's aanbod om de Sea Cloud als oorlogsschip in te zetten, maar tegen 1942 konden de Verenigde Staten deze beslissing niet langer verantwoorden en werd de Sea Cloud voor een symbolische dollar gecharterd door de kustwacht. Onder de naam IX-99 deed het jacht in de wateren rond de Azoren en Groenland dienst als weerstation.

De IX-99 was het enige privé-jacht dat de oorlog overleefde en op 4 juli 1946 zetten Marjorie en Josef koers naar Florida. De wederopbouw van de Sea Cloud nam bijna 4 jaar in beslag. Toen het jacht in volle glorie hersteld was, deed Marjorie opnieuw haar intrede in de hogere kringen. In 1950 besloot ze echter om de Sea Cloud te verkopen omdat de kosten te hoog opliepen en haar huwelijk met Josef in een crisis verkeerde. Maandenlang zocht ze naar een overnemer. In 1955 kocht Trujillo, de president van de Dominikaanse Republiek, de Sea Cloud. Onder de naam Angelita deed het presidentieel jacht hoofdzakelijk dienst als woonboot.

Na de moord op Trujillo op 30 mei 1961 vertrok de Angelita met het lichaam van Trujillo, een aantal van zijn familieleden en een enorme hoeveelheid contant geld naar Cannes. De nieuwe regering dwong de bemanning echter terug te keren naar de Dominkaanse Republiek. De Angelita werd herdoopt en onder de naam Patria te koop aangeboden. Vijf jaar later kocht Operation Sea Cruises Inc. de Patria en liet het schip in Napels restaureren onder de naam Antarna. Na haar terugkeer naar Amerika werd de Antarna door een geschil met de autoriteiten tijdelijk in droogdok geplaatst en verscheen de 26-jarige Stephanie Gallagher op het toneel. Zij en haar man waren geobsedeerd door het concept "Oceanic Schools" dat studenten de mogelijkheid moest bieden hun academische studies aan te vullen met een programma op zee, aan boord van grote zeilschepen. Alhoewel Oceanics de openstaande rekeningen betaalde, bleef Operation Sea Cruises eigenaar van de Antarna. Dit weerhield Stephanie er echter niet van de zeilen te hijsen en overal waar de Antarna aanlegde, was Operation Sea Cruises aanwezig in een poging het schip opnieuw in handen te krijgen. De activiteiten van Oceanics werden uiteindelijk stopgezet in Panama.

Acht jaar lang leed de Antarna in de haven van Colon onder de hitte en vochtigheid van de tropen. Alhoewel het schip niet langer "in business" was, werd het niet vergeten door de bewonderaars van voorname zeilschepen. Onder hen de Duitser Hartmut Paschberg, kapitein en economist, die reeds meermaals nieuw leven geblazen had in oude zeilschepen. Samen met een aantal zakenlui uit Hamburg kocht hij het jacht en gaf het onmiddellijk zijn oude naam terug : Sea Cloud. In juli 1978 vloog Paschberg samen met 38 andere avonturiers naar Colon, waar ze het jacht met behulp van de Panamezen min of meer zeewaardig te maken. Half oktober zette de Sea Cloud koers naar Europa en op 15 november voer het schip de haven van Hamburg binnen, waar het door duizenden kijklustigen begroet werd. In februari 1979 begon men op de Howaldtswerke-Deutshe Werft AG in Kiel met de restauratiewerken en acht maanden later maakte de herboren diva Sea Cloud haar eerste cruise onder een nieuwe vlag.

In 1994 namen de Hamburgse zakenman Hermann Ebel en zijn partner Harald Block de legendarische Sea Cloud over. Van in het begin was de vraag groter dan het aanbod, dus werd er al snel beslist de vloot uit te breiden. Het tweede schip moest, net zoals de Sea Cloud, een luxueus zeilschip zijn. De Sea Cloud II werd gebouwd op de Astilleros Gondan scheepswerf in Figueras, Spanje. De onderdelen kwamen uit verschillende delen van Europa en werden in Figueras geassembleerd. De beroemde ontwerper El Corte Ingles verzorgde het interieur. De Sea Cloud II werd opgeleverd op 29 december 2000 en kwam op 6 februari 2001 in de vaart.

De elegante, witte boeg met gouden arend en de 28 witte zeilen van de Sea Cloud Hussar, die op 30 juni 2010 zijn allereerste cruise maakt, verraden in een oogopslag de verwantschap met de Sea Cloud en Sea Cloud II. Net zoals haar zusterschepen zal ook de Sea Cloud Hussar met de hand gezeild worden. Geïnspireerd door dromen brengt dit legendarisch nieuw schip de romantiek van het zeilen naar nieuwe horizonten en geeft het een nieuwe dimensie aan gesofisticeerde luxe.

Behalve 3 zeeschepen heeft Sea Cloud Cruises ook 2 rivierschepen, de River Cloud en de River Cloud II. De River Cloud, een waardige ambassadeur van de legendarische Sea Cloud en de "first lday" van de Europese binnenwateren, werd in 1996 gebouwd en combineert de nostalgische charme van de jaren 1930 met moderne luxe, comfort, service en culinaire geneugten. De River Cloud II, gebouwd in 2001, combineert Mediterraanse flair met eigentijdse elegantie. Deze rederij vaart dus met twee luxe schepen over de Rijn, Main, Moezel en de Donau. Aan alle details is gedacht om deze schepen tot de meest klassiek ogende schepen van de Europese wateren te laten behoren. De hutten zijn luxe en fijntjes ingericht en beschikken over een make-up tafel, TV, video en een mooie badkamer. Op het ruime zonnedek vindt u een groot schaakspel en heerlijke teakhouten dekstoelen van waaruit u de mooie landschappen onderweg voorbij ziet glijden. En als het weer meezit wordt ook de lunch geserveerd op het zonnedek. Uiteraard zijn er tijdens uw reis ook voldoende excursiemogelijkheden; comfortabele reisbussen brengen u naar de mooiste kerken, kloosters, steden en musea.

website Sea Cloud

• Zeer luxueus (5 sterren)
• Prachtige, origineel ingerichte hutten
• Uitstekende keuken
• Persoonlijke, attente service
• Bijna 1 bemanningslid per passagier
• Mooie vaarroutes